O kadar yoruldum ki... Belki ağlamaktan belki tek başıma yaşamaktan. Hiçbir şeyin olduğunu hissetmekten. Ama yine de bir şeyin olmaya çalışmaktan vazgeçmemekten. Her seferinde ümitlenip sonra senin verdiğin o minicik ümidi s.kiyim demekten. Ağlamaktan; gülerken birden ağlamaktan yoruldum.
Bana üç haftadır zaman ayıramamandan. Hiçbir değerimin olmayışından yoruldum. Her şeye rağmen gözlerine bakınca kaybolmaktan. Açmayacağını bile bile aramaktan. Aradığımda telefon çalıyor diye heyecanlanmaktan. Ütü yaparken bile aklıma gelmenden yoruldum.
Bir yere gitmiyorum deyip hiç yanımda olmamandan yoruldum.
Seni her seferinde yeniden sevmekten yoruldum anlıyor musun?
Buram çok acıyor, bu acı geçiyor mu söylesene, geçiyor mu?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder